Świetnie nam idzie. Mamy za sobą (mam nadzieję) 10 dni bez słodzonych słodkich napojów. Wykluczyliśmy sporą dawkę cukru z naszej diety, jak wspominałam w artykule, często nawet się nie domyślamy ile cukru znajduje się w szklance napoju, który spożywamy. To dawka na dwa dni, a my pijemy szklankę za szklanką, bo to uzależniające. Słodycz napoju wzmaga pragnienie jeszcze bardziej. Skoro udało nam się bardziej lub mniej skutecznie zlikwidować ten szkodliwy nawyk, idźmy dalej tą dobrą drogą! Pora na cukry proste w słodyczach, a najgorsze to te sklepowe ciastka i ciasta, które oprócz podwójnej dawki cukru, zawierają słodziki, tłuszcze trans, czy barwniki i inne chemiczne ulepszacze smaku i zapachu. Niby zwykła czekolada, a skład co najmniej w 10 pozycjach!
Biały narkotyk?
Uzależnia jak narkotyk. Na słodycze mamy społeczne przyzwolenie od najmłodszych lat, dlatego tak ciężko z tym nałogiem wygrać. Zbyt mocne porównanie? Skąd! W naszym mózgu pod wpływem cukrów prostych uruchamiają się właściwie te same obszary jak podczas narkotykowego strzału. Korzystamy z jego mocy kiedy chcemy sobie poprawić humor, albo dodać energii – czyli szukamy stymulacji albo ukojenia. Zupełnie jak w przypadku sięgania po inne używki. Po zażyciu czujemy się dużo lepiej. Mamy skok energii, osładzamy sobie smutki. Chwilowo jest lepiej. Jednak ciąg nie kończy się na jednej kostce, jednym kieliszku czy jednym wciągnięciu. Ten sam mechanizm. Po niedługim czasie następuje zjazd. Chcemy znowu, chcemy więcej. Nasze komórki uodparniają się na taką dawkę cukru, stajemy się insulinooporni i potrzebujemy więcej, żeby uzyskać „ten” stan. Widzisz zbieżność sytuacji? Brzydzisz się alkoholikami? Dziwisz się jak można sięgać po narkotyki? Jedzenie bywa gorszym uzależnieniem, bo z niego nie da się zupełnie zrezygnować. Trzeba się mocniej pilnować, trzeba ciągle ćwiczyć silną wolę, bo bardzo łatwo przekroczyć granicę normy. Ludzie radzą sobie z problemami różnymi kompulsjami. Słodycze są jednym z najpopularniejszych! Niech to mocne porównanie będzie dla nas sygnałem do walki w ciągu najbliższych dni! Spróbujmy wygrać z naszym nałogiem, zmniejszmy naszą tolerancję na cukier.
Masz łatwiej?
Wiesz dlaczego? Ponieważ w przypadku tego nałogu nie ma tak silnych objawów odstawiennych. Łatwiej przetrwać pierwsze dni, jednak trzeba sobie uświadomić, że mechanizm mimo wszystko jest podobny. Mamy humory, „nosi nas”, czasem drżą nam ręce i boli głowa, bo następują gwałtowne spadki cukru we krwi, ale tak musi być aby ten poziom ustabilizować odpowiednią dawką. Widzisz jak to działa? Głupio Ci trochę? Mi tak, gdyż rzadko kiedy uświadamiamy sobie, że większość z nas jest w szponach nałogu. Kolejnym problemem związanym z odstawieniem jest brak widocznego wyniszczenia organizmu. Cukier „zabija” powoli, niewidocznie.
Sprzyja:
- Wzrostowi cholesterolu,
- Osłabieniu i wypadaniu włosów,
- Rozwojowi grzybów Candida w jelitach, które bardzo osłabiają wszystkie funkcje organizmu
- Pogorszeniu wzroku
- Rozwojowi próchnicy
- Zwiększeniu ryzyka chorób serca
- Obniżeniu odporności,
- Rozregulowaniu gospodarki hormonalnej
- Zwiększeniu ryzyka rozwoju nowotworów
- Rozwojowi cukrzycy typu drugiego i insulinooporności, zespołu metabolicznego, miażdżycy i powikłań naczyniowych
To co Ciebie najbardziej interesuje, czyli….powoduje otyłość oraz blokuje spalanie tkanki tłuszczowej!!!
Jak działamy?
Wykluczamy wszystkie sklepowe słodycze! Możemy sobie pozwolić jedynie na gorzką czekoladę co najmniej 70%. Słodycze dozwolone w ciągu tych 10 dni to owoce, ale nie więcej niż 300 g dziennie, suszone owoce, ale nie więcej niż 50g. Postarajmy się zrobić sobie totalny odwyk, a w późniejszym czasie przejdziemy na „zdrowe” słodycze. Działamy!
