fbpx
Customize Consent Preferences

We use cookies to help you navigate efficiently and perform certain functions. You will find detailed information about all cookies under each consent category below.

The cookies that are categorized as "Necessary" are stored on your browser as they are essential for enabling the basic functionalities of the site. ... 

Always Active

Necessary cookies are required to enable the basic features of this site, such as providing secure log-in or adjusting your consent preferences. These cookies do not store any personally identifiable data.

No cookies to display.

Functional cookies help perform certain functionalities like sharing the content of the website on social media platforms, collecting feedback, and other third-party features.

No cookies to display.

Analytical cookies are used to understand how visitors interact with the website. These cookies help provide information on metrics such as the number of visitors, bounce rate, traffic source, etc.

No cookies to display.

Performance cookies are used to understand and analyze the key performance indexes of the website which helps in delivering a better user experience for the visitors.

No cookies to display.

Advertisement cookies are used to provide visitors with customized advertisements based on the pages you visited previously and to analyze the effectiveness of the ad campaigns.

No cookies to display.

Home BLOG Praca z ciałem w zaburzeniach odżywiania

Praca z ciałem w zaburzeniach odżywiania

by Anna Paluch
Praca z ciałem w zaburzeniach odżywiania
Praca z ciałem w zaburzeniach odżywiania

Praca z ciałem w zaburzeniach odżywiania

Praca z ciałem w przypadku zaburzeń odżywiania stanowi dodatkową trudność, nie dość, że ciało jest nieakceptowane, to dodatkowo choroba zniekształca obraz ciała, które widziane jest zupełnie odmiennie do rzeczywistych rozmiarów. Oczywiście w przypadku anoreksji i poważnych zaburzeń konieczna jest praca z terapeutą, warto jednak wiedzieć jakie metody stosuje się w tym celu.

W pracy z ciałem u osób z zaburzeniami odżywiania stosuje się metody, które mają na celu skorygowanie zniekształconego obrazu ciała. W tym celu kładzie się nacisk na samoobserwacje pacjenta, studiowanie swojego odbicia w lustrze i podejmowania prób odkrycia realistycznego wizerunku ciała oraz wagi. Wiadomo, o to chodzi by zacząć patrzeć na siebie i widzieć swoje realne kształty, jednak tak naprawdę to proces bardzo długotrwały i pracochłonny. Wymaga również dużego zaangażowania ze strony pacjenta by stanąć w prawdzie wobec swojego ciała i przyznać racje otoczeniu w obiektywnej ocenie. Obraz ciała w trakcie walki z chorobą zmienia się, ulega pogorszeniu zwłaszcza w momentach przybierania na wadze, dlatego tak ważne jest również przekazywanie eksperckiej wiedzy ze strony dietetyka na temat wpływu pewnych produktów, jedzenia na układ pokarmowy i ciało (obrzmienia, wzdęcia) i tymczasowości tych reakcji.
Niektóre z podejść poznawczych (Garner, 2000) proponują by zamiast pozbywania się zniekształceń w postrzeganiu ciała, próbować zmienić ich interpretacje dla pacjenta np. jako wynik deficytu w postrzeganiu, swego rodzaju wady czy zaburzeniu, któremu nie powinien ufać. Podobnie jak daltonista w doborze kolorów ubrań nie może ufać sobie tylko opinii innych.
W podejściach behawioralnych zwraca się większą uwagę na zachowania, które odnoszą się do budowania czy trwania przy określonych obrazie ciała oraz znaczeń podstawowych stwierdzeń związanych z ciałem. Co oznacza dla pacjenta: „bycie szczupłym” czy „utrata wagi”. Jakie są rozbieżności między tym, a normami np. medycznymi. W tym nurcie należy starać się odejść od auto destruktywnych praktyk stosowanych wobec ciała: natrętne ważenie się, restrykcyjna dieta, intensywne ćwiczenia, które powodują chwilowe poprawienie samopoczucia by następnie znów generować niepokój i zwiększać intensywność działań. Nie jest sposobem sama rezygnacja z takich zachować, ważne jest zastąpienie ich bardziej wartościowymi formami, które będą wzmacniać wizerunek ciała i traktować je jako źródło przyjemności, a nie narzędzie do samokontroli. Pomocne mogą być: relaksacja, masaże, medytacja, świadome oddychanie, rozciąganie czy joga.
Terapia skoncentrowana na ciele ma na celu poprawę funkcjonowania oraz wsparcie w leczeniu zaburzeń odżywiania poprzez zbudowanie realistycznego obrazu ciała i zaakceptowanie go. W tym celu stosuje się wiele metod bezpośredniego kontaktu i pracy z ciałem, co wpływa na zwiększenie świadomości ciała i jego granic, zdolność przeżywania przyjemności związanej z odczuciami ciała, właściwe odczytywanie sygnałów płynących z ciała i reagowanie na nie.

Praca z ciałem w tym kontekście będzie obejmowała:

  • techniki relaksacyjne – w celu rozładowania, obniżenia napięcia psychofizycznego,
  • ćwiczenia oddechowe – w celu wyciszenia się, ułatwienia relaksacji, szybszego uczenia się i lepszego odczytywania sygnałów z ciała,
  • masaże – w celu zwiększenia doznań dotykowych i wzrokowych,
  • wizualizacja – dotycząca percepcji ciała i jego możliwości,
  • ogrywanie ról, które może polegać na „dublowaniu” i „odwróceniu ról”. W pierwszym przypadku terapeuta może odgrywać pacjenta pokazując jego posturę, postawę, sposób chodzenia. Następnie pacjent uczy się pokazywać postawę pewności siebie. Odwrócenie ról polega na naśladowaniu przez pacjenta innych osób, w celu zorientowania się w adekwatnych postrzeganiu innych.
  • trening percepcji zmysłowej – by rozpoznawać wewnętrzne doznania związane z głodem i sytością, przeżywanymi emocjami, doznaniem zmęczenia, wymaga zwrócenia się w głęb siebie, można z pomocą dotyku.
  • techniki medytacyjne, joga – w celu rozluźnienia, uspokojenia, wyciszenia,
  • techniki oparte na ruchu i tańcu – wspomagają identyfikowanie i okazywanie emocji, w artystyczny sposób pomagają wyrazić trudne doświadczenia, pomagają w zintegrowaniu ciała jako całości i jego możliwości.

Stosuje się różne metody dotyczące oceny obrazu ciała, jednak zazwyczaj zawierają one stałe, cztery komponenty, które pokazują nam w jaką stronę warto kierować się pracując z ciałem:

  • zadowolenie – niezadowolenie z własnego wyglądu,
  • zaangażowanie emocjonalne (smutek, wstręt, niepokój, dyskomfort) względem wyglądu,
  • aspekt poznawczy wizerunku ciała – inwestowanie w wygląd, błędne przekonania,
  • behawioralne unikanie – przedmiotów lub sytuacji z powodu troski związanej z wizerunkiem ciała np. lustro, waga.

Obraz ciała u wielu ludzi jest taką sferą naszego życia, która budzi wiele trudnych, negatywnych emocji. Wpływa na to wiele czynników, a kiedy następuje ich kumulacja, może doprowadzić to do zniekształcenia wizerunku ciała. Praca nad odzyskaniem realistycznego obrazu własnego ciała i przede wszystkim zaakceptowaniu go wymaga czasu, pracy, cierpliwości i zaangażowania, osoba często potrzebuje wsparcia. To na czym warto się skupić to identyfikacja źródła zaburzeń w obrazie ciała, by z tymi negatywnymi przekonaniami móc walczyć oraz praca z ciałem, wymagająca skupienia na nim swojej uwagi w sposób właściwy, z wykorzystaniem np. wyżej wymienionych metod.

Artykuł na podstawie książki: „Obraz ciała – obraz siebie. Wizerunek ciała w podejściu psychofizycznym” Anna Brytek – Matera.

Dowiedz się więcej na temat obrazu ciała, zaburzeń związanych z obrazem ciała oraz pracy z ciałem w gabinecie specjalisty. Zapraszam na grudniowy webinar. 

Praca z ciałem w zaburzeniach odżywiania


You may also like