Budujemy odporność psychiczną – wdzięczność
Wdzięczność podobnie jak współczucie łatwiej odczuwać nam w stosunku do innych osób niż do siebie, sprawia to, że wielu drobnych sukcesów, małych radości naszego życia nie zauważamy, a co za tym idzie nie włączamy ich w nasz repertuar tworzenia pozytywnej tarczy ochronnej na kryzysy i przeciwności. Jeszcze gorzej, kiedy nawet wobec innych nie potrafimy być wdzięczni za ich miłość, pomoc jakiej chcą nam udzielić, wyjątkowe czy codzienne wsparcie. Często nie potrafimy być wdzięczni, bo uważamy, że ze wszystkim musimy sobie poradzić sami. To przytłacza i kruszy naszą odporność.
Tymczasem praktykowanie wdzięczności wpływa na wiele sfer naszego życia (Robert Emmons):
- zwiększa optymizm, szczęście i poczucie własnej wartości, osłabia zazdrość, niepokój i depresję,
- zwiększa współczucie szczodrość i gotowość do wybaczania, wzmacnia relacje, zmniejsza samotność,
- poprawia sen,
- wzmacnia rezyliencję,
- bolesne wspomnienia stają się mniej męczące,
Odczuwanie wdzięczności sprawia, że zauważamy więcej w naszym życiu, nawet drobne sukcesy zaczynają nas cieszyć. Dostrzegamy swoje zdolności i doceniamy zdrowie i życie, przestajemy narzekać i niepotrzebnie porównywać się z innymi. Łatwo narzekać na wygląd i mankamenty w naszym ciele, ale wystarczy zastanowić się za co jest się wdzięcznym swojemu ciału i perspektywa może się zmienić. Może i mam grubsze uda niż część kobiet, ale mam nogi, które mogą mnie zaprowadzić w piękne miejsca. Mogę stanąć na palcach i dosięgnąć najwyższej półki. Mogę dogonić uciekający autobus lub raczkującą córkę. Mogę tańczyć i ćwiczyć. A przecież tak wiele osób jest pozbawionych tych prostych możliwości.
Jeśli nie będziemy wdzięczni za to, co mamy, nigdy nie będziemy szczęśliwi mając więcej.
David Rich
Najprościej mówiąc bycie wdzięcznym wobec siebie, swojej mądrości i swojej fizyczności, bycie wdzięcznym wobec innych, w końcu żyjemy wśród ludzi zwiększa poczucie szczęścia, bo widzimy więcej, czujemy bardziej, mamy odniesienie. A o szczęście nam w życiu chodzi!
Wdzięczność w praktyce
- Jednym z najlepiej sprawdzonych sposobów jest prowadzenie dziennika wdzięczności i zapisywanie wszystkich lub conajmniej kilku dobrych rzeczy, które spotkały nas danego dnia. Zastanów się jak się z tym czujesz, co dla ciebie znaczy ta sytuacja, dlaczego możesz powiedzieć, że to coś dobrego. Postaraj się każdego wieczora przez conajmniej tydzień, a w perspektywie przez resztę życia ćwiczyć dostrzeganie momentów, za które możesz być wdzięczna. Możesz pisać o tym: co cię rozweseliło, co osiągnąłeś, co pięknego dostrzegłaś wokół, coś o czym słyszałaś, o czymś co miało wpływ na wyznaczone przez ciebie cele, nawet w niewielkim stopniu, o zdrowiu i możliwościach jakie tego dnia dało ci ciało. Zastanów się, dlaczego czujesz w tej sytuacji wdzięczność.
- W kontekście kryzysów i naszych wad, warto jest wybrać sytuację lub mankament i postarać się wypisać jak najwięcej powodów dla których jesteśmy wdzięczni za ten trud i problem, czy za tą część naszego ciała, której jakoś nie możemy zaakceptować.
- Napisz list z wyrazami wdzięczności do kogoś, kto zmienił coś na lepsze w twoim życiu. To może być list do bliskiej osoby za wsparcie i miłość, poczucie bezpieczeństwa, ale to może być list do autora twojej ulubionej piosenki lub książki, za to, że pozwalają ci się oderwać od rzeczywistości lub pomagają lepiej przejść przez przeciwności. Najważniejsze jest by ten list wysłać!
- Nie wstydź się dziękować nawet za drobne usługi, nawet osobom, które wykonują właśnie swoją prace. Oni poczują się lepiej, docenieni i z poczuciem sensu, a ty poczujesz się lepiej, wywołując uśmiech na ich twarzach.
- Korzystaj ze wspomnień przepełnionych wdzięcznością. Dzięki temu, że regularnie będziesz notować i przypominać sobie zdarzenia, które wywołują wdzięczność: zdolność, sukces, relacja, łatwiej będzie ci sobie poradzić z kryzysem czy wobec przeciwności losu. Będziesz wiedziała, że przecież nie wszystko w życiu jest takie trudne. Będziesz pamiętała o swoich mocnych stronach czy wsparciu, z których możesz korzystać, bo już kiedyś się sprawdziły.
W świecie, w którym tak łatwo o komfort i spełnianie większości potrzeb, praktykowanie wdzięczności nie jest umiejętnością łatwą. Natomiast bez względu na dostępność rzeczy i możliwości jakie mamy, wciąż siebie nie doceniamy za to, co robimy i jacy jesteśmy. Wciąż do czegoś dążymy i brak nam chwili na refleksję, dlatego to wypatrywane szczęście, oddala się na własne życzenie. Dlatego za każdym razem, gdy zechcesz powiedzieć komuś „dziękuje”, daj sobie chwilę, na refleksję nad tym, za co możesz być wdzięczny w tym momencie sobie.
