Aspiracja – brzmi górnolotnie. Czym ona jest i jaki ma związek z rezyliencją? Radzenie sobie z przeciwnościami losu wymaga aktywnej postawy, a nasze aspiracje właśnie tego nas uczą, by dążyć do celu.
Każdy czegoś pragnie
Przecież każdy z nas ma plany i pragnienia, niektórzy otwarcie o nich mówią i codziennie robią krok w ich stronę. Niektórzy bywają w swoich aspiracjach szaleni, ale jakie mamy prawo im to odbierać? Inni zakopali gdzieś swoje marzenia, nie chcą aspirować do kolejnych sukcesów, bo uważają, że nie są zdolni, wystarczająco silni czy bogaci. Cóż, chyba nie są wystarczająco odważni.
Nasza droga zależy od wielu czynników, niektóre są niezależne od nas jak miejsce urodzenia, czy geny, ale większość i tak daje nam pole manewru, bo tak naprawdę zależą od naszego wysiłku i chęci.
Kiedy jesteśmy młodzi mamy marzenia i nie boimy się o nich mówić, z czasem kurzą się i chowamy je do szuflady, brakuje nam już tej dziecięcej odwagi i pewności. Pora odkurzyć te szuflady. Zastanów się co wiedziałeś będąc młody? Czego chciałeś od życia? Z kim się zadawałeś? Czy udało się je spełnić, wciąż czekają? Co stoi na przeszkodzie by spróbować je spełnić?
Na przeszkodzie najczęściej stoi strach, przed ośmieszeniem, porażką. Ale przecież nie można się przejmować opinią innych, a porażka wiele może nas nauczyć. Poza tym, po co zakładać, że się wydarzy. Ale dobrze, przeanalizujmy te obarczone strachem sytuacje, które blokują twoje aspiracje:
Jaka jest szansa, że gdy zaczniesz spełniać swoje marzenie, wydarzy się to, czego się obawiasz?
Jeżeli rzeczywiście, nie wszystko pójdzie po twojej myśli, to jak bolesne byłoby to doświadczenie? Jak szybko wróciłbyś do równowagi?
Jak mógłbyś sobie poradzić z tym doświadczeniem? Jakie zasoby pomogłyby ci w powrocie do równowagi?
A jakie korzyści tobie, ale może i innym przyniosłoby spełnienie tego marzenia?
Czy są one warte podjęcia ryzyka i przeżycia chwili strachu?
Aspiracje to też normalne życie
Nie każdy musi chcieć zostać gwiazdą rocka, czy wynalazcą, aspiracje mogą i powinny dotyczyć naszej codzienności. To one sprawią, że nasze życie jest pełne. Dlatego warto je rozwijać w obszarach najważniejszych dla naszego życia: miłość (relacje, wychowywanie, współczucie), praca (kariera, budowanie domu, pomoc innym), zabawa (kreatywność, wyobraźnia, rozrywka, pasja, zachwyt). Każdy z nas zaplątany jest w te obszary na swój sposób i to jest ważne i piękne. I każdy z tych obszarów jest dynamiczny, zmienia się, bo my się zmieniamy i otoczenie. Nasze aspiracje dotyczą poprawy jakości naszego życia. W celu poprawy poszczególnych obszarów warto korzystać z upodobań (zajęcia, które sprawiają przyjemność), talentów (naturalnych zdolności) i wartości (tego, co dla nas ważne).
Niech każdy z wymienionych możliwości będzie jednym okręgiem, miejsce gdzie przecinają się wszystkie trzy: upodobania, talenty i wartości to najlepszy, najpełniejszy obszar. Może to twoja praca, którą lubisz, potrafisz dobrze wykonywać i jest dla ciebie ważna? A może relacje wymagają poprawy, bo są ważne, ale czujesz, że związek nie daje ci takiej satysfakcji jakiej oczekujesz? Takie sprawdzenie pokaże nam obszary, które wymagają naszej pracy, a dzięki aspiracjom, że pragniemy wspaniałej pracy, najlepszej rodziny, możemy codziennie zrobić krok w stronę budowania pełnego życia. Działając.
Tak ważne jest nasze nastawienie na rozwój, to ono sprawia, że mamy aspiracje do spełniania marzeń, jakie by one nie były. Nastawienie na rozwój sprawia, że działamy, również w sytuacji kryzysu, bo przecież naszą aspiracją jest szczęśliwe życie nasze lub naszych bliskich. Stajemy się bardziej odporni, kiedy patrzymy w przyszłość, nie boimy się wyznaczać sobie celów i spełniać szalone marzenia.
Osoba nastawiona na rozwój, radzi sobie lepiej z zarządzaniem stresem ponieważ:
ma zasoby odporności psychicznej w postaci zmiany i wytrwania, zmiana jej nie przeraża, bo świadczy o rozwoju, a wytrwanie daje jej siłę i pewność siebie,
nie odbiera negatywnych sytuacji w postaci porażek, ale doświadczeń, które budują i pomagają w podjęciu kolejny raz działania, a nie poddawania się,
jest wytrwała w swoich dążeniach,
potrafi prosić o pomoc i chętnie pomocy udziela,
ma realistyczne cele i pozytywne nastawienie,
skupiają się na procesie, nie tak ważny jest efekt, jak postęp,
Jak pokazują badania nastawienie na rozwój jest wzmacniające również osoby z trudnymi przejściami w życiu, dając im odporność psychiczną. Psycholog z Northwestern University zidentyfikowała styl radzenia sobie, który określiła jako zmiana i wytrwanie, a który chroni przed typowymi formami ryzyka zdrowotnego związanego z dorastaniem w środowisku biedy czy niebezpieczeństwa. Zmiana w jej koncepcji to akceptacja dla stresu oraz weryfikacja opinii o jego źródle. Czy osoba odpowie twierdząco na pytanie o to, czy w danej sytuacji jest w stanie sobie poradzić? Wytrwanie zaś przejawia się przez optymizm , który jest konieczny by nadać sens nawet trudnym wydarzeniom. Ludzie, którzy sobie radzą z trudnymi sytuacjami przyjmując postawę zmiany i wytrwania wydają się być odporni na toksyczny wpływ trudnego dzieciństwa. Psycholog przebadała osoby dorastające w zagrożonym środowisku, osoby przyjmujący postawę zmiany i wytrwania byli zdrowsi. I chociaż trudne dzieciństwo jest predyktorem wielu chorób i zagrożeń, to jednak nie dotyczy osób, które widzą sens w doświadczanym stresie i wierzą w swoją zdolność uczenia się i rozwijania dzięki niemu. Jeżeli nastawienie na rozwój jest pomocne dla osób z trudnymi doświadczeniami z dzieciństwa, które nie oszukujmy się rzutują na całe nasze życie, to tym bardziej pozytywnie powinno wpłynąć na każdą inną osobę.
Aspiracja sprawia, że cały czas jesteśmy nastawieni na rozwój, wzrost, dobrą zmianę. Jeśli tylko to są nasze aspiracje, a nie naszych rodziców, czy partnera, mogą być nam bardzo przydatne i budować naszą odporność psychiczną.
Jestem psychologiem, psychodietetykiem, szkoleniowcem, autorką szkoleń stacjonarnych oraz e-kursów i webinarów psychodietetycznych dla specjalistów. Już od 5 lat prowadzę Gabinet Psychodietetyczny Flow By Ania, gdzie pomagam naprawiać relacje z jedzeniem, wspieram w wychodzeniu z zaburzeń odżywiania. Udzielam wsparcia psychologicznego w pracy z kryzysem i w pracy nad rozwojem osobistym z zakresu wzmacniania poczucia własnej wartości, pewności siebie czy stawiania granic w relacjach. Wspieram w rozwoju zawodowym w radzeniu sobie ze stresem i wypaleniem zawodowym. Pracuje holistycznie – korzystam z różnych gałęzi psychologii w oparciu o pracę z wartościami i niewspierającymi przekonaniami.
