10 wskazówek przy insulinooporności
Insulinooporność to stan obniżonej wrażliwości tkanek na działanie insuliny, hormonu odpowiedzialnego m.in. za regulowanie stężeń glukozy. Poziom glukozy zaczyna przyjmować nieprawidłowe wielkości, a stan ten może z kolei doprowadzić do rozwoju cukrzycy typu 2. Zazwyczaj jednak przez wiele lat udaje się uniknąć rozwoju tej choroby dzięki nadprodukcji insuliny (hiperinsulinemii). Hiperinsulinemia stanowi obronę organizmu przed wystąpieniem cukrzycy, ale prowadzi do licznych nieprawidłowości w funkcjonowaniu organizmu.
Z definicji jasno wynika, że to stan naszego organizmu, kiedy jego funkcjonowanie jest zaburzone. Dotyczy naszego zdrowia fizycznego i ma związek ze sposobem odżywiania. Oczywiście to zaburzenie jest najczęściej, choć nie zawsze, wynikiem nieprawidłowego stylu życia czyli diety bogatej w węglowodany i nadmiar kilokalorii, niskiej aktywności fizycznej. W związku z tym kluczowa dla poprawy stanu zdrowia jest zmiana stylu życia, w tym sposobu odżywiania. Nie możemy jednak zapominać, że zaburzenie to prowadzi do wielu innych problemów i objawów, które stanowią przeszkodę w prostej zmianie sposobu odżywiania. To może być i w wielu przypadkach jest skomplikowany proces, który wymaga wsparcia, edukacji, a ze strony pacjenta zrozumienia mechanizmów problemu. Insulinooporność wymaga wsparcia psychologicznego. Zapraszam na podcast psychodietetyczny w tym temacie oraz szkolenie dla specjalistów oraz pacjentów, dla lepszego zrozumienia wyzwań stawianych przez insulinooporność.
O czym warto pamiętać mierząc się z insulinoopornością? Po rozwinięcie każdej ze wskazówek zapraszam do odsłuchania najnowszego podcastu. Przypominam też o poprzednim na temat wyzwań psychodietetycznych w IO.
Odpowiednie komponowanie posiłków.
Regularny wzorzec odżywiania
To również pomocny początkowo nawyk, który wspiera gospodarkę węglowodanową i może być pomocny w napadach objadania się, które dotyczą części osób.
Regularna, umiarkowana, przyjemna aktywność fizyczna
Ale też zwrócenie uwagi na spontaniczną aktywność fizyczną i nasze nawyki związane z ruchem. Drobne zmiany, małe kroki mają duże znaczenie. Aktywność ma wspierać, a nie wzmagać napięcie i stres. W organizmie toczy się stan zapalny, to wpływa na ogólne samopoczucie i motywację do działania.
Uważność, powolne jedzenie
Kiedy jemy w pośpiechu i szybko ignorujemy naturalne sygnały naszego ciała i nie zastanawiamy się, co jemy i z jakiego powodu. Praktykowanie większej uważności w jedzeniu i zmniejszenie tempa jedzenia może być niezwykle cenną informacją na temat naszego sposobu odżywiania. Trzeba się zatrzymać i przyjrzeć sobie.
Zwrócenie uwagi na sytość posiłków
Często poruszaną kwestią jest problem z uzyskaniem sytości po posiłku. Bardzo potrzebna jest samoobserwacja, ale też kilka uniwersalnych zasad: szukanie źródeł białka, wyzbycie się obaw związanych z dodawaniem tłuszczu do posiłku.
Zarządzanie energią, delegowanie obowiązków
Przewlekłe zmęczenie towarzyszące IO uaktywnia przekonanie, że nie jestem wystarczająco produktywna/efektywna/zorganizowana. Z jednej strony pracy wymaga zmiana przekonań i akceptacja dla mniejszego poziomu energii. Z drugiej strony warto o te zasoby energii dbać i radzić sobie z trudnościami planując odpowiednio czas.
Leki i suplementacja
Nie jest to u góry mojej listy, chociaż oczywiście farmakologia jest często bardzo pomocna, to niestety leki i suplementacja nie zrobią za nas kluczowej zmiany – zmiany stylu życia – odżywiania, relacji z jedzeniem, a zwłaszcza słodyczami, aktywności. Natomiast objawy mogą być tak dokuczliwe, że dodatkowe wsparcie będzie dużym odciążeniem.
Naprawa relacji z jedzeniem
Praca z przekonaniami na temat diet, odchudzania, jedzenia jest pierwszym krokiem do zmiany. Bardzo często IO dotyka osób, które przechodziły w życiu przez liczne restrykcyjne diety, skupiając się tylko na efektach w postaci liczb i wymiarów. A to przestaje mieć takie znaczenie w IO. Zaczyna liczyć się to, co czujesz w stosunku do siebie i do jedzenia. Czym jedzenie dla ciebie jest?
Zadbanie o odporność psychiczną
Insulinooporności towarzyszą objawy, które mogą wzmagać poziom stresu i nieprzyjemne emocje. Wyrozumiałość, ale i podejmowanie działań wzmacniających odporność psychiczną będzie bardzo ważnym elementem wsparcia. Dodatkowo nie możemy zapominać o tym, że nawet 90% osób, których nadnercza wydzielają zbyt duże ilości kortyzolu ma problem z nieprawidłowym stężeniem glukozy i insuliny we krwi. Związek stresu z insulinoopornością jest widoczny już na poziomie biochemii.
Wyrozumiałość, a nie pobłażanie
Insulinooporność wymaga podjęcia działań poprawiających stan zdrowia by zapobiec wystąpieniu dodatkowych obciążeń czy cukrzycy. Nie ma z czym dyskutować. Natomiast to nie czas ma tak duże znaczenie, jak trwałość wprowadzonych zmian. Zamiast restrykcji i samokontroli proponuje działanie w zgodzie ze sobą i elastycznie. To jest praca, która wymaga zaangażowania i wiąże się z dyskomfortem, ale możemy zrobić dużo by ten dyskomfort nie przerodził się w frustracje i rezygnacje.
Każdą ze wskazówek omawiam szerzej w podcaście!
Serdecznie zapraszam do odsłuchania podcastu oraz subskrybcji mojego kanału na Spotify oraz iTunes. Jestem też na YouTube! Będę niezwykle wdzięczna za dodanie opinii, subskrypcje mojego podcastu na Spotify oraz iTunes, YouTube! Dziękuje, że słuchacie! Dotarcie do kolejnych osób będzie możliwe tylko dzięki Waszym kilku kliknięciom, z góry dziękuje!
Jeżeli chcesz dowiedzieć się więcej, jako specjalista albo osoba, której insulinooporność dotyczy zapraszam na najbliższe szkolenie. Rozszerzymy temat wsparcia psychologicznego, uzależnienia od słodyczy i sposobów na regeneracje. Sprawdź!
