Diagnostyka zaburzeń występujących podczas karmienia
Dr. Irene Chatoor jest światowej sławy psychiatrą dziecięcym i pediatrą. Stworzyła opis powszechnych problemów występujących podczas karmienia dzieci. Po przeprowadzeniu dokładnego wywiadu i wykluczeniu przyczyn związanych z chorobą, alergią czy anomalią rozwojową, trudności w jedzeniu mogą powodować:
Upośledzenie łaknienia
Możemy wyróżnić jego cztery podtypy:
- Zdrowe dziecko u którego błędnie rozpoznaje się zaburzenie łaknienia: łaknienie jest prawidłowe i odpowiada wielkości ciała dziecka. Zagrożenie stanowi niepokój rodziców, prowadzący do nieskutecznego karmienia i stosowania przymusu.
- Aktywne dziecko w niewielkim stopniu zainteresowane jedzeniem: te dzieci mają minimalne łaknienie, łatwo się nasycają oraz rozpraszają w trakcie jedzenia. Bardziej interesuje je otoczenie niż spożywanie posiłku.
- Dziecko z depresją w niewielkim stopniu zainteresowane jedzeniem: upośledzenie łaknienia jest elementem ogólnego wycofania się, dzieci te są często zaniedbane.
- Dziecko ze słabym łaknieniem z powodu choroby organicznej: na podstawie objawów alarmujących można zidentyfikować większość z tych dzieci. W przypadku niektórych chorób, takich jak celiakia, ważne jest, aby wysunąć ich podejrzenie.
Wybiórczość pokarmowa
Dzieci należące do tej grupy, konsekwentnie odmawiają przyjmowania pokarmów stałych o szczególnym smaku, konsystencji, zapachu lub wyglądzie. U dzieci często dodatkowo obserwuje się zaburzenia integracji sensorycznej, takie jak nadwrażliwość na hałas lub trudność w tolerancji lepkich produktów na rękach czy piasku pod stopami.
Płacz przerywający karmienia (kolka)
Niezależnie od przyczyny płaczu, dzieci po jego wystąpieniu nie potrafią się same uspokoić. Nadmierny płacz przerywa karmienie, ale tez skłania matkę do podejmowania częstszych prób karmienia z obawy, że to głód jest objawem płaczu.
Lęk przed karmieniem
Dzieci silnie opierają się przed karmieniem. Płaczą na widok jedzenia czy butelki. Wyginają się, zaciskają usta, aby uniknąć karmienia. Często mają nieprzyjemne doświadczenia z jedzeniem np. dławienie się.
Sposób leczenia powinien być odpowiedni do rodzaju trudności, z którym boryka się dziecko i rodzic. Często maluch może wykazywać zaburzenia z obu grup. W takim wypadku należy skierować rodziców do różnych specjalistów np. terapeuty zaburzeń integracji sensorycznej, neurologopedy, psychologa lub dietetyka. Kolejne artykuły bardziej szczegółowo przybliżą nam procedurę postępowania terapeutycznego w przypadku takich zaburzeń. Warto poznać szczegóły dotyczące problemu i skierować zatroskanych rodziców do odpowiedniego specjalisty lub współpracować interdyscyplinarnie.
Jeżeli interesuje Cię tamat zaburzeń związanych z karmieniem i jedzeniem u dzieci z perspektywy psychologicznej, zapraszamy do udziału w nowym E-kursie Praca z dziećmi w perspektywy psychodietetycznej.
Artykuł gościnny.
Autorka: Marta Szpojda. Jestem magistrem psychologii oraz specjalistą ds żywienia dzieci. Prowadzę szkolenia oraz udzielam prywatnych konsultacji (również on-line). Pomagam w nauce tworzenia pozytywnej, pełnej ciepła relacji. Doradzam jak radzić sobie z trudnymi emocjami swoimi i dziecka. Zajmuję się także nauką i przywracaniem zdrowych nawyków żywieniowych u niemowląt i dzieci. Prowadzę stronę Marta Szpojda. Zdrowe emocje. Zapraszam!
- Jak dziecko uczy się jeść? - 18 lutego 2020
- Małe dziecko u dietetyka – 4 obszary do pracy z rodziną - 21 listopada 2019
- Praca z dziećmi to praca z rodzicami - 24 maja 2019
